قمر در عقرب چيست؟

قدماي منجمين از مجموعه ستارگان آسمان الگوها و نقش هايي با نام هاي اسطوره اي ترسيم مي نمودند كه به هر يك صورت فلكي گفته مي شود.
در بين اين صورت هاي فلكي، 12 صورت فلكي داراي قدمت و اهميت بيشتري هستند كه به آنها بروج دوازده گانه يا منطقه البروج گفته مي شود و جايگاه ماه، خورشيد و سيارات است.
اين برج ها به ترتيب عبارتند از: حَمل، ثور، جَوزا، سرطان، اسد، سُنبله، ميزان، عقرب، قوس، جدي، دلو، حوت.
خورشيد در طول يك سال شمسي و ماه در مدت حدود 27 روز منطقه البروج را طي مي كند. بنابراين در هر 27 روز يكبار شاهد پديده ي قمر در عقرب خواهيم بود كه حدود دو روز نيز ماه در برج عقرب حضور دارد. البته ناگفته نماند كه نقطه ي اعتدال بهار كه آغاز سال و مبداً شروع 12 برج است در طول3000 سال گذشته به تدريج از صورت فلكي حمل به صورت فلكي حوت منتقل شده است و اكنون بين منجمين اختلاف است كه عقرب برج هشتم است يا نهم اما اغلب بر همان روال سابق محاسبات را انجام مي دهند.
قمر در عقرب چه ويژگي و خصوصيتي دارد كه در ساير بروج نيست؟
اين مسئله همان طور كه گفته شد نياز به تحقيق دارد اما آنچه به نظر نگارنده مي رسد اين است كه محدوده ي بين صورت فلكي عقرب و قوس جايگاه مركز كهكشان راه شيري است. در آنجا يك سياهچال بسيار پر قدرتي وجود دارد كه تا شعاع بيش از 50 هزار سال نوري تمام فضا از كرات و ستارگان غول پيكر گرفته تا ذرات مولكولي سحابي ها را در دام گرانش خود اسير نموده است. البته با توجه به فاصله ي زياد زمين تا مركز كهكشان اين گرانش خيلي ضعيف است اما اثر آن وجود دارد.از طرفي ماه به عنوان نزديك ترين جرم آسماني به زمين داراي اثرات گرانشي قابل توجهي است كه به صورت پديده هايي مانند جزر و مدّ در زمين، اثر همين گرانش است. اخيراً اثرات جزر و مدي ماه در سيستم گردش خون بدن انسان و حيوانات و ضربان قلب و واكنش ها و رفتارهاي ناشي از آن از لحاظ طبي و نجومي به اثبات رسيده است. حالا اگر ماه در راستاي مركز كهكشان قرار بگيرد مي توان گفت اين اثرات به نحوي تشديد خواهد شد. لذا در اين موقعيت توصيه مي شود كه انسان به كارهاي حساس و مهم كه نياز به تسكين اعصاب و روان دارد دست نزند. البته از نظر اسلام در همين وضعيت نيز مي توان با صدقه دادن و اطعام فقرا اثر منفي و نحسي را برطرف نمود. چنانچه در حديثي از امام صادق(ع) آمده است:
«مَنْ تَصَدَّقَ حِينَ يُصْبِحُ بِصَدَقهٍ اَذْهَبَ اللهُ عَنْهُ نَحْسَ ذَلِكَ الَِْيَوم» «هر كه در صبح صدقه اي دهد خدا نحسي آن روز را از او بگرداند»
سيد محمد حسين مصدق برگرفته از ماهنامه ثقلين