وقف چشمه هميشه جاري

پيامبر اكرم(ص): «هرگاه فرزند آدم بميرد عمل او قطع مي شود مگر از سه چيز: 1)صدقه جاريه “وقف"،2)عملي كه از آن سود برده شود، 3)فرزند صالحي كه براي او دعا كند.»

امام خميني (ره): «در وقف فضيلت و پاداش بي شمار وجود دارد.»

مقام معظم رهبري( مدظله العالي): «وقف اراده ي نيك آدمي را پس از طي دوران زندگي همچنان زنده و كارساز نگه مي دارد.»

ميل به جاودانگي و نيكوكاري در سرشت بشر، به صورت خدادادي نهفته است و آدمي همواره براي جاودانه زيستن و نام نيكو از خود گذاشتن، كوشيده است. يكي از اموري كه تا حدودي پاسخ گوي اين خواسته ي دروني انسان است، يادگاري ماندگار و صدقه اي جاويد به نام (وقف) است.

وقف به عملي گفته مي شود كه در آن يك انسان خيرخواه بخشي از اموال خود را در راه رضاي خداوند متعال براي استفاده فرد يا افراد حقيقي يا حقوقي از ملكيت خود درآورده و به اصطلاح به تملك خدا در مي آورد.

خداوند سبحان، در آيه هاي متعددي مؤمنان را به پرداختن صدقه، احسان و انفاق مال، تشويق و ترغيب مي كند؛ تا از اين راه بتوانند سعادت اخروي خويش را فراهم سازند. يكي از مطلوب ترين و كامل ترين صدقات، وقف است. تفاوت اصلي وقف با ساير صورت هاي صدقات و خيرات در اين است كه ساير روش هاي صدقات و خيرات گذرا و فاني هستند اما اگر همين صدقه رنگ وقف بگيرد تا دنيا دنياست و زمين پابر جاست هم واقف و هم مردم از ثمرات و بركات مادي و معنوي يك موقوفه استفاده مي كنند. و تا زماني كه كسي از ثمرات و عوايد موقوفات آنها استفاده مي كند، علاوه بر دعاي خير مردم، پاداش صدقه ي جاريه براي واقف منظور مي شود. هر چند در قيد حيات نباشد.

طبق مدارك تاريخي نخستين وقف در اسلام توسط رسول اكرم(ص) و بعد از ايشان توسط حضرات معصومين(ع) انجام شده است و اين سيره ي عملي پيامبر اكرم(ص) و معصومين(ع) نيز نشانگر اهميت ويژه اين سنت الهي در فرهنگ اسلامي است و در روايت فراواني بر موضوع وقف و واقفان تأكيد كرده است و ابعاد و احكام مختلف آن را بيان داشته اند.