در روزهایی که آفتاب گرم وسوزان عربستان،صحرای ” نجد ” را مورد نوازش خشن خود قرار می داد آنانکه دست شیطان را از پشت بسته بودند در حاشیه امپراطوری عثمانی مذهبی جعلی را با نام “وهابیت” تشکیل دادند.
افکار پوچ وبی هویت وسراسر انحراف این مذهب توسط محمدابن مسعود حاکم شهر"درعیه” تایید وبا شمشیر آل سقوط (سعود)واستفاده از نقاط ضعف امپراطوری عثمانی وحمایت موذیانه انگلیس توسعه یافت وامروزجهان بشریت، محصول آن تولد شوم را در قالب وحشی گری شگفت نظاره گر است.حاصلی که جز خشکاندن پویایی دراسلام ، ترویج خشونت وتوحش محض چیزی دیگر را به دنبال ندارد، تنها فایده این تفکر آن بود که باعث آبرومندی حیوانات درمقایسه با اقدامات آنها شد .
وهابیت تکفیری،که در سر زمین های پراز جهل وعقب ماندگی بیشترین پیشرفت را داشته، مذهبی است که همه ادیان و فرق دیگر را کافر وخون آنها را مباح می داند، وهابیت این آلت دست انگلیس واستکبار جهانی از همان ابتدا فقط تفرقه وتضعیف مسلمین رادنبال کرده وتاکنون نیز آثار توحش آنها درسوریه، عراق ودیگر بلاد اسلامی (آفریقا…)کماکان ادامه دارد.
اما مقصد بحث در این است که در کنارتهدید بودن وهابیت از نعمت بودن آن نباید غفلت کنیم و به نظر می رسد وهابیت، دارو و مرهم خوبی برای درمان زخم کهنه تفرقه بین مسلمین جهان اعم ازشیعه وسنی باشد.