ميلاد سبط اكبر رسول(ص) ، امام مجتبي(ع) مبارك باد

مشهور آن است كه ولادت حضرت امام حسن(ع) در شب سه شنبه نيمه ي ماه مبارك رمضان سال سوم هجرت واقع شد و بعضي سال دوم گفته اند.
اسم شريف ان حضرت حسن بود و در توريه شَبَّر است زيرا كه شبر در لغت عبري حسن است و نام پسر بزرگ هارون نيز شبر بود. كنيّت آن حضرت ابو محمّد است، و القاب آن بزرگوار: سيّد و سبط و امين و حجّت و برّ و نقيّ و زكيّ و مجتبي و زاهد وارد شده است.
ابن بابويه به سند هاي معتبر از حضرت امام زين العابدين(ع) روايت كرده است: كه چون امام حسن(ع) متولد شد حضرت فاطمه(س) به حضرت امير(ع) گفت كه او را نامي بگذارد.علي(ع) گفت سبقت نمي گيرم در نام او بر حضرت رسالت(ص). پس او را در جامه ي زردي پيچيدند به خدمت حضرت رسول(ص) آوردند آن حضرت فرمود مگر من شما را نهي نكردم كه او را در جامه ي زرد نپيچيد، پس آن جامه ي زرد را انداخت و ان حضرت را در جامه ي سفيدي پيچيد.
و به روايت ديگر زبان خود را در دهان آن حضرت كرد و زبان آن حضرت را ميمكيد پس از اميرالمؤمنين پرسيد كه آيا او را نامي گذاشته اي؟ آن حضرت فرمود كه بر تو سبقت نخواهم گرفت در نام، حضرت رسول(ص) فرمود كه من نيز سبقت بر پروردگار خود نمي گيرم پس حقتعالي امر كرد به جبرئيل كه از براي محمد(ص) پسري متولد شده است برو به سوي زمين سلام مرا به او برسان و تهنيت و مبارك باد بگو و بگو كه علي نسبت به تو به منزله ي هارون است به موسي پس او را مسمّي كن به اسم پسر هارون. پس جبرئيل بر آن حضرت نازل شد و آن حضرت را مبارك باد گفت و گفت كه حقتعالي فرموده كه اين مولود را به اسم پسر هارون نام كن. حضرت فرمود كه اسم او چه بوده؟ جبرئيل گفت كه اسم او شبَّر بوده است. آن حضرت فرمود كه لغت من عربي است. جبرئيل گفت او را حسن نام كن. پس او را حسن نام نهاد .
شيخ جليل عليّ بن عيسي اربلي(ره) در كشف الغمّه روايت كرده است كه رنگ مبارك جناب امام حسن(ع) سرخ و سفيد بود و ديده هاي مباركش گشاده و بسيار سياه بود و خدّ مباركش هموار بود و برآمده نبود و خطّ موي باريكي در ميان شكم آن حضرت بود و ريش مباركش انبوه بود و موي سر خود را بلند مي گذاشت و گردن آن حضرت در نور و صفا مانند نقره ي صيقل زده بود و سرهاي استخوان آن حضرت درشت بود و ميان دوش هايش گشاده بود و ميانه بالا بود و از همه ي مردم خوش روتر بود و خضاب به سياهي مي كرد و موهايش مجعّد بود و بدن شريفش در نهايت لطافت بود.
حضرت علي(ع) روايت كرده است امام حسن(ع) از سر تا به سينه به حضرت رسالت شبيه تر بود از ساير مردم بود و جناب امام حسين(ع) در ساير بدن به آن حضرت شبيه تر بود.

برگرفته از: منتهي الآ مال تأليف حاج شيخ عباس قمي