نگاهي به زندگي گهربار حضرت خديجه(س)

حضرت خديجه(س) پانزده سال قبل از عام الفيل وشصت وهشت سال قبل ازهجرت نبوی در شهر مکه ديده به جهان گشود.

نام او خديجه، و کنيه اش «ام هند» نام پدرش « خويلد ابن اسد » ونام مادرش « فاطمه دخترزائدة بن الاصم» می باشد.

پدر ومادر خديجه(س) با چند واسطه به « لویّ بن غالب» می رسد که جدّ اعلای پيامبر خداست و مادرمادر خديجه «هاله» دختر عبدمناف از اجداد پيامبر اسلام است. بنابراين خديجه هم از طرف پدر وهم از سوی مادرش با پيامبر اسلام هم نسب می باشد.

القاب خديجه (س) قبل از اسلام بسيار بوده است :

1)حضرت خديجه (س)قبل از ولادت، درکتاب آسمانی انجيل که بر حضرت عيسی(ع) نازل شد به عنوان ـ بانوی مبارکه و همدم مريم در بهشت » ياد شده است، در آنجا که در توصيف پيامبر اسلام (ص) خطاب به عیسی چنین آمده : (نسله من مبارکة ، وهی مونس أمک فی الجنة) «نسل او ازمبارکه (بانوی پربرکت) است که همدم مادرت مريم در بهشت می باشد »

2)درعصرجاهليت که وجود زن پاکدامن بسيار کم بود، وبسياری اززنان به انحراف های عصر جاهلی آلوده بودند، حضرت خديجه به خاطر قداست و پاکی در همه ابعاد، به عنوان « طاهره» [پاک سرشت وپاک روش]خوانده می شد.

3)شخصيت خديجه در همان عصر آن چنان چشمگير و مورد احترام خاص وعام بود که اورا با عنوان «سيده نسوان» [سرور زنان ] می خواندند.

حضرت خديجه(س) نخستين ام المؤمنين است که در قرآن مجيد به عنوان يکی از زنان پيامبر مورد توجه است، وبه طور شخصی نيز در سوره «ضحی» آيه ي هشتم به نام واوصاف او اشاره گرديده است.

حضرت خديجه(س) نخستين زني بود که به پيامبري حضرت محمد(ص) ايمان آورد و اولين بانويي بود که همراه امام علي(ع) با پيامبر به نماز ايستاد و پيشاني بندگي بر خاک ساييد. ازدواج مبارک خديجه با وجود مبارک و نازنين حضرت محمّد (ص) هنگامي بود که 25 سال از عمر شريف پيامبر(ص) و چهل سال از عمر حضرت خديجه(س) مي ‏گذشت.

در تعداد فرزندان حضرت خديجه، ميان مورخان اختلاف است. به‏ گفته ي مشهور: ثمره ازدواج رسول خدا و خديجه، شش فرزند بود:

هاشم، عبدالله به اين دو«طاهر» و «طيب‏» مي ‏گفتند ، رقيه ، زينب ، ام کلثوم ، فاطمه.

رقيه بزرگ ترين دخترانش بود و زينب، ام کلثوم و فاطمه به ترتيب پس از رقيه قرار داشتند. پسران خديجه پيش از بعثت ‏پيامبر(ص)، بدرود زندگي گفتند. ولي دخترانش، نبوت پيامبر(ص) را درک کردند. گروهي از محققان معتقدند: قاسم و همه دختران رسول خدا(ص) پس از بعثت ‏به دنيا آمدند و چند روز پس از پيامبر خدا(ص) به‏ مدينه هجرت کردند.

از فضيلت ‏هاي حضرت خديجه(س)، مقامي است در بهشت که از سوي خداوند به ايشان وعده داده شده است. پيامبراکرم(ص) نيز بارها اين مسأله را به خديجه بشارت مي ‏داد و مي ‏فرمود: «در بهشت، خانه‏ اي داري که در آن رنج و سختي نمي ‏بيني.»

امام صادق(ع) نيز مي ‏فرمايد: هنگامي که خديجه وفات يافت، فاطمه خردسال بي ‏تابي مي‏ کرد و گرد پدرش مي‏ گشت و سراغ مادر را از او مي ‏گرفت. پيامبر از اين حالت دخت کوچکش بيشتر محزون مي ‏شد و دنبال راهي بود تا او را آرام کند. فاطمه هم چنان بي ‏تابي مي‏ کرد تا اين که جبرئيل بر پيامبر نازل شد و فرمود: «به فاطمه سلام برسان و بگو مادرت در بهشت خانه‏اي کنار آسيه، همسر فرعون و مريم، دختر عمران نشسته است.» هنگامي که فاطمه اين سخن را شنيد، آرام گرفت و ديگر بي ‏تابي نکرد.

خديجه در سن 65 سالگي در ماه رمضان سال دهم بعثت در خارج ازشعب ابوطالب جان به جان آفرين تسليم کرد. پيغمبر خدا(ص) شخصا خديجه را غسل داد، حنوط کرد و با همان پارچه‏اي که جبرئيل از طرف خداوند عزوجل براي خديجه آورده بود، کفن کرد. رسول ‏خدا(ص) شخصا درون قبر رفت، سپس خديجه را در خاک نهاد و آن گاه سنگ لحد را در جاي خويش استوار ساخت.

در کتاب «الخصائص الفاطمیه» نقل شده : طبق روايت مشهور هنگامی که حضرت خديجه رحلت کرد، فرشتگان رحمت از جانب خداوند کفن مخصوصی برای خديجه نزد رسول خدا آوردند و اين علاوه بر اينکه مايه برکت برای خديجه بود، مايه ي تسلی خاطر رسول خدا گرديد. وبه اين عنوان تقدير وتجليل جالبی از طرف خداوند براي حضرت خديجه به عمل آمد.

پيامبر اکرم پيکر مطهرحضرت خديجه را با آن کفن پوشانيد. سپس جنازه او را با همراهان به سوی قبرستان معلی بردند تا در کنار مادرش حضرت آمنه به خاک بسپارند . درآنجا قبری برای حضرت خديجه آماده کردند، رسول خدا درميان آن قبر رفت و خوابيد ، سپس بيرون آمد وآن گوهر پاک را در آنجا به خاک سپرد.

گزيده اي از نماز هاي ماه مبارك رمضان

نماز شب اول: چهار ركعت مي باشد، در هر ركعت بعد از حمد پانزده مرتبه سوره ي توحيد.

نماز شب دوم: چهار ركعت مي باشد، در هر ركعت بعد از حمد بيست مرتبه سوره ي قدر.

نماز شب سوم: ده ركعت مي باشد، در هر ركعت بعد از حمد پنجاه مرتبه سوره ي توحيد.

نماز شب چهارم: هشت ركعت مي باشد، در هر ركعت بعد از حمد بيست مرتبه سوره ي قدر.

نماز شب پنجم: دو ركعت مي باشد، در هر ركعت بعد از حمد پنجاه مرتبه سوره ي توحيد و پس از سلام صد مرتبه صلوات.

نماز شب ششم: چهار ركعت مي باشد، در هر ركعت بعد از حمد يك مرتبه سوره ي ملك.

نماز روز ششم: دو ركعت مي باشد، در هر ركعت بعد از حمد بيست و پنج مرتبه سوره ي توحيد.

نماز شب هفتم: چهار ركعت مي باشد، در هر ركعت بعد از حمد سيزده مرتبه سوره ي قدر.

نماز شب هشتم: دو ركعت مي باشد، در هر ركعت بعد از حمد ده مرتبه سوره ي توحيد و پس از سلام هزار مرتبه سبحان الله.

نماز شب نهم: شش ركعت بين نماز مغرب و عشا مي باشد، در هر ركعت بعد از حمد هفت مرتبه سوره ي آيه الكرسي و پس از اتمام نماز پنجاه مرتبه صلوات.

نماز شب دهم: بيست ركعت مي باشد، در هر ركعت بعد از حمد سي مرتبه سوره ي توحيد.

نماز شب يازدهم: دوركعت مي باشد، در هر ركعت بعد از حمد بيست مرتبه سوره ي كوثر.

نماز شب دوازدهم: هشت ركعت مي باشد، در هر ركعت بعد از حمد سي مرتبه سوره ي قدر.

نماز شب سيزدهم: چهار ركعت مي باشد، در هر ركعت بعد از حمد بيست و پنج مرتبه سوره ي توحيد.

نماز شب چهاردهم: شش ركعت مي باشد، در هر ركعت بعد از حمد سي مرتبه سوره ي زلزال.

نماز شب پانزدهم: چهار ركعت مي باشد، در ركعت اول بعد از حمد صد مرتبه سوره ي توحيد و در ركعت دوم بعد از حمد پنجاه مرتبه سوره ي توحيد. و نيز صد ركعت، در هر ركعت بعد از حمد ده مرتبه سوره ي توحيد.

نماز شب شانزدهم: دوازده ركعت مي باشد، در هر ركعت بعد از حمد دوازده مرتبه سوره ي تكاثر.

نماز شب هفدهم: دو ركعت مي باشد، در ركعت اول بعد از حمد يك سوره به دلخواه و در ركعت دوم بعد از حمد صد مرتبه سوره ي توحيد و پس از سلام صد مرتبه لاَ اِلَهَ اِلاَّ الله.

نماز شب هجدهم: چهار ركعت مي باشد، در هر ركعت بعد از حمد بيست و پنج مرتبه سوره ي كوثر.

نماز شب نوزدهم: پنجاه ركعت مي باشد، در هر ركعت بعد از حمديك مرتبه سوره ي زلزال.

نماز شب بيستم: هشت ركعت مي باشد، در هر ركعت بعد از حمد يك سوره به دلخواه.

نماز شب بيست و يكم: هشت ركعت مي باشد، در هر ركعت بعد از حمد يك سوره به دلخواه.

نماز شب بيست و دوم: هشت ركعت مي باشد، در هر ركعت بعد از حمد يك سوره به دلخواه.

نماز شب بيست و سوم: هشت ركعت مي باشد، در هر ركعت بعد از حمد يك سوره به دلخواه.

نماز شب بيست و چهارم: هشت ركعت مي باشد، در هر ركعت بعد از حمد يك سوره به دلخواه.

نماز شب بيست و پنجم: هشت ركعت مي باشد، در هر ركعت بعد از حمد ده مرتبه سوره ي توحيد.

نماز شب بيست و ششم: هشت ركعت مي باشد، در هر ركعت بعد از حمد صد مرتبه سوره ي توحيد.

نماز شب بيست وهفتم: چهار ركعت مي باشد، در هر ركعت بعد از حمد سوره ي ملك و اگر نتوانست بيست و پنج مرتبه سوره ي توحيد.

نماز شب بيست و هشتم: شش ركعت مي باشد، در هر ركعت بعد از حمد ده مرتبه آيه الكرسي، ده مرتبه سوره ي توحيد، ده مرتبه سوره ي كوثر و بعد از نماز صد مرتبه صلوات.

نماز شب بيست و نهم: دو ركعت مي باشد، در هر ركعت بعد از حمد بيست مرتبه سوره ي توحيد.

نماز شب سي ام: دوازده ركعت مي باشد، در هر ركعت بعد از حمد بيست مرتبه سوره ي توحيد و پس از نماز صد مرتبه صلوات.

(نماز ها دو ركعت دو ركعت خوانده مي شود)

التماس دعا

فضيلت ماه مبارك رمضان

شيخ صدوق به سند معتبر روايت كرده از حضرت امام رضا(ع) از پدران بزرگواران خوداز حضرت اميرالمؤمنين علي (ع) كه فرمود روزي رسول خدا(ص) براي ما خطبه خواند پس فرمود: ايّهاالناس به درستي كه رو كرده است به سوي شما ماه خدا با بركت و رحمت و آمرزش، ماهي است كه نزد خدا بهترين ماه ها است و روزهايش بهترين روزها است و شب هايش بهترين شب ها است و ساعت هايش بهترين ساعت ها است و آن ماهي است كه شما را در آن به سوي ضيافت خدا خوانده اند و در آن از اهل كرامت خدا گرديده ايد. نفس هاي شما در آن ثواب تسبيح دارد و خواب شما ثواب عبادت دارد و عمل هاي شما در آن مقبول است و دعاهاي شما در آن مستجاب است. پس از پروردگار خود به نيت هاي درست و دل هاي پاكيزه از گناهان و صفات ضميمه سؤال كنيد كه شما را براي روزه داشتن آن و تلاوت كردن قرآن در آن توفيق دهد. به درستي كه شقي و بد عاقبت كسي است كه از آمرزش خدا در اين ماه عظيم محروم گردد. به گرسنگي و تشنگي در اين ماه گرسنگي و تشنگي روز قيامت را ياد كنيد،بر فقيران و مسكينان خود تصدّق كنيد، پيران خود را تعظيم نماييد،كودكان خود را رحم كنيد، خويشان خود را نوازش نماييد، زبان هاي خود را از آن چه نبايد گفت نگاه د اريد، ديده هاي خود را از آن چه شما را نظر كردن به سوي آن حلال نيست بپوشيد، و گوش هاي خود را از آن چه شما را شنيدن آن حلال نيست بازداريد، با يتيمان مردم مهرباني كنيد تا بعد از شما با يتيمان شما مهرباني كنند، از گناهان خود به سوي خدا بازگشت كنيد، دست هاي خود را به دعا در اوقات نماز بلند كنيد زيرا كه وقت نماز بهترين ساعت هاست و حقتعالي در اين اوقات به رحمت به سوي بندگان خود نظر مي كند و هرگاه او را مناجات مي كنند ايشان را جواب مي گويد و هرگاه او را ندا كنند لبيّك مي گويد و هرگاه او را بخوانند مستجاب مي گرداند.
اي گروه مردمان به درستي كه جان هاي شما در گرو كرده هاي شما است پس از گرو به در آوريد به طلب آمرزش از خدا، پشت هاي شما از گناهان گران بار است پس سبك گردانيد ان ها را به طول دادن سجده ها و بدانيد كه حقتععالي سوگند ياد كرده است به عزت و جلال خود كه نماز گذارندگان و سجده كنندگان در اين ماه را عذاب نكندو ايشان را به آتش جهنم در روز قيامت نترساند.
ايّهاالناس هر كس از شما در اين ماه روزه دار مؤمني را افطار دهد از براي او نزد خدا ثواب بنده آزاد كردن و آمرزش گناهان گذشته خواهد بود. پس بعضي از اصحاب گفتند يا رسول الله همه ي ما قدرت بر آن نداريم. حضرت فرمو: از اتش جهنم بپرهيزيد به افطار دادن روه داران اگر چه به نصف دانه ي خرما باشد و اگر چه به يك شربت ابي باشد؛به درستي كه خدا كسي را كه چنين كند اين ثواب را مي دهد اگر قادر بر زياده از اين نباشد.
ايّها الناس هر كه در اين ماه خَلق خود را نيكو گرداند بر صراط آسان بگذرد در روزي كه قدم ها بر آن لغزد، هر كه در اين ماه خدمت غلام و كنيز خود را سبك گرداند در قيامت حساب او را آسان گرداند، هر كه در اين ماه شرّ خود را از مردم باز دارد حقتعالي غضب خود را در قيامت از او باز دارد، هر كه در اين ماه يتيم بي پدري را گرامي دارد خدا او را در قيامت گرامي دارد، هر كه در اين ماه با خويشان خود صله و احسان كند خدا او را در قيامت به رحمت خود وصل كند، هر كه در اين ماه از خويشان خود قطع احسان كند خدا در قيامت از او قطع رحمت كند، هر كه در اين ماه نماز سنّتي كند خدا براي او برات بيزاري از آتش جهنم بنويسد،هر كه در اين ماه نماز واجبي ادا كند خدا به او ثواب هفتاد نماز واجب عطا كند كه در ماه هاي ديگر كرده باشدف هر كه در اين ماه بسيار بر من صلوات فرستد خدا سنگين گرداند ترازوي عمل او را در روزي كه ترازو هاي عمل سبك باشد و كسي كه يك آيه از قرآن در اين ماه بخواند ثواب كسي دارد كه در ماه هاي ديگر ختم قرآن كرده باشد.
ايّهاالناس به درستي كه درهاي بهشت در اين ماه گشاده است پس از پروردگار خود سؤال كنيد كه بر روي شما نبندد و در اين ماه درهاي جهنم بسته است پس از پروردگار خود سؤال كنيد كه بر روي شما نگشايد و شياطين را در اين ماه غل كرده اند پس سؤال كنيد از خدا كه ايشان را بر شما مسلط نگرداند.

برگزيده از مفاتيح الجنان

وداع با ماه مبارك شعبان

از حضرت رضا(ع) منقول است كه هر كه سه روز از آخر ماه شعبان روزه بدارد و به ماه مبارك رمضان وصل كند حقتعالي ثواب روزه دو ماه متوالي براي او بنويسد و ابوالصّلت هرويّ روايت كرده است كه در جمعه ي آخر ماه شعبان به خدمت امام رضا(ع) رفتم حضرت فرمود كه اي ابوالصّلت اكثر ماه شعبان رفت و اين جمعه آخر آن است پس تدارك و تلافي كن در آنچه از اين ماه مانده است تقصيرهايي را كه در ايام گذشته ي اين ماه كرده اي و بر تو باد كه رو آوري بر آنچه نافع است براي تو دعا و استغفار بسيار كن . تلاوت قرآن مجيد بسيار بكن و توبه كن به سوي خدا از گناهان خود تا آن كه چون ماه مبارك درآيد خالص گردانيده باشي خود را از براي خدا و مگذار در گردن خود امانت و حقّ كسي را مگر آن كه ادا كني و مگذار در دل خود كينه ي كسي را مگر آن كه بيرون كني و مگذار گناهي را كه مي كردي مگر آن كه ترك كني و از خدا بترس و توكل كن بر خدا در پنهان و آشكار امور خود و هر كه بر خدا توكل كند خدا بس است او را و بسيار بخوان در بقيه ي اين ماه اين دعا را:

«اَللّهُمَّ اِنْ لَمْ تَكُنْ غَفَرْتَ لَناَ فيِِِماَ مَضيَ مِنْ شَعْباَنَ، فاَغْفِرْ لَناَ فيِماَ بَقِيَ مِنْهَ »

به درستي كه حقتعالي در اين ماه آزاد مي گرداند بنده هاي بسيار از آتش جهنم براي حرمت ماه مبارك رمضان .